من کیم خار گلستان تو یابن الزهرا زده ام دست به دامان تو یابن الزهرا
همچنان قطره که افتاده به دریای عظیم کشته غرق یم احسان تویابن الزهرا
سربه درگاه توسودم زتو خواهم کش که بود یکسره گریان تویابن الزهرا
میزبان کشت تورا با دو لب تشنه ولی خلق عالم شده مهمان تویابن الزهرا
آب می نوشم واز سوز جگر می گویم به فدای لب عطشان تویابن الزهرا
بالب تشنه شدی در ره دین قربانی جان عالم همه قربان تویابن الزهرا
آبروبر همه خلق جهان می باشدمی بخشد گردی از گوشه ی ایوان تو یابن الزهرا
مادرت فاطمه می کرد تما شا که یزید چوب زد بر لب و دندان تویابن الزهرا
زخم شمشیر نهاد ند به جای مرهم بر روی داغ جوانان تویابن الزهرا
عالم همه قطره و درياست حسين خوبان همه بنده اند و آقاست حسين
ترسم كه شفاعت كند از قاتل خويش از بس كه كرم دارد و آقاست حسين
نظرات شما عزیزان:
آمار
وب سایت:
