پیش ازین بر رفتگان افسوس می خوردند خلق

می خورند افسوس درایام ما بر زندگان

يا رب چه بود عاقبت ناطلبيدن           دنيا طلبيديم و به جايي نرسيديم

دنيا نيرزد آنكه پريشان كني دلي       زنهار بد مكن كه نكردست عاقلي

مرنجان دلم راکه این مرغ وحشی     زبامی که برخاست مشکل نشیند