گرمی هر انجمن از نام اوست                                تشنه عشاق جهان از جام اوست

طالب خون بتول اطهر است                                     اوامید دودمان حیدر است

کسی نمی داند کنون آن با وفا                                در کجا ی این جهان بگرفته جا

در نجف یا کاظمین و سامرا                                     یا کنار قبر شاه کربلا 

یابود زائربه قبر فاطمه                                            نام زهرا را نماید زمزمه

یادگار وارث احمد بود                                             ناظراعمال خوب وبد بود

گر شود مهدی زتو آزرده دل                                     می  شوی پیش خدای خود خجل

گر شوی تو تابع نفس بدی                                      پاگذاری درره اهریمنی  

غرق دریای جهالت می  شوی                                  از امام خود خجالت می  شوی

گر به جا آری نمازوروزه را                                         طی نمایی دنیه ی ده روز را

آن زمان سودت دهداین انتظار                                    روز رستاخیز باشی رستگار

توخجسته دوستدار حیدری                                       تابع امر ولی داوری 

از گناه وازخط دوری نما                                            بعدگو مهدی بیا مهدی بیا    

همه روزروزه بودن همه شب نمازکردن                 همه ساله حج نمودن سفرحجازکردن

به مدینه تابه کعبه سروپا برهنه رفتن                      دولب ازبرای لبیک به وظیفه بازکردن

به مساجدومعابد همه اعتکاف جستن                        زملاهی ومناهی همه احترازکردن

شب جمعه ها نخفتن به خدای راز گفتن                    زوجودبی نیازش طلب نیازکردن

به خدا هیچ کس رازثمر آنقدرنباشد                             که به روی ناامیدی دربسته بازکردن

                       شیخ بهائی