كسي روز محشر نگردد خجل         كه شبها به درگه برد سوز دل

شبهاي درازبي عبادت چه كنم           قلبم به گناه كرده عادت چه كنم

گر تو خواهي كه مسلمان زيستن        نيست ممكن جز به قرآن زيستن

موانع تا نگرداني ز خود دور        درون خانه دل نايدت نور

نيست در لوح دلم جز الف قامت يار         چه كنم حرف دگر ياد ندارم ز استاد

هرگز نميرد آنكه دلش زنده شد به عشق       ثبت است بر جريده عالم دوام ما

همت عالي ز فلك بگذرد        مرد به همت ز فلك بگذرد

به سيه دل چه سود خواندن وعظ      نرود ميخ آهنين در سنگ

جايي كه شتر دهند به قيمت غاز               ديگر الاغ قيمت واقعي ندارد

افسوس كه عمري پي اغيار دويديم             از يار بمانديم و به مقصد نرسيديم

سرمايه ز كف رفت و تجارت ننموديم         جز حسرت و اندوه متاعي نخريديم

اي اخي دست از دعا كردن مدار           با اجابت يا رد اويت چه كار

گر اجابت كرد آن رابس نكوست           ور كند موقوف آن هم لطف اوست